nostalgie is niet meer wat het geweest is

er is een tijd geweest dat ik nooi ziek werd
(akkoord, dat was in de tijden van zware hoofdpijnaanvallen en allergische reacties op zowat alles, en tijden van extreem vegetarisme (zonder visme) en zonder alcohol etc, maar toch ik werd toen vrijwel nooit ziek)

maar nu, met dank aan de zeester, zit ik hier met een verhoudheid om u tegen te roepen
verkoudheid sta me toe: u!

(mits de kelerigheid me zelfs niet toestaat te kettingroken zoals altijd, zit roepen er al helemaal niet in, dus heb ik in feite gewoon 'u' gezegd, maar de artistieke vrijheid heeft me wél toegestaan om op dit blog een uitroeptekentje te plaatsen achter de spreekwoordelijke u)

en net op het moment dat ik mijn volledige blaasontsteking eruitgepist had, moet snot, koorts, niezerigheid en algeheel lichamelijke miezerigheid mij meester worden

daar hebben wij geen nood aan!

hoest

gelukkig zijn er voor des avonds nog antisnotpillen om toch nog wat slaap te kunnen vatten (wij haten neussprays) en voor overdag is er kamillethee met honing
(fijn dat we wel thee lusten, dit in tegenstelling tot de zeester)

hoest

woensdag, vrijdag en donderdag waren redelijk fijn (maskeroen dus)
hoewel donderdag een lichte rampdag was (niemand kwam opdagen om assistentie te voorzien voor onthaal en bar, sleutel van de bar was verdwenen, Bijlokeconzertzaalfuckers kwamen klagen over ons teveel aan lawaai, ietwat flauwtjes gespeeld,...)
maar al bij al viel alles mee
best wel geld verdiend
ook rusten er nog ergens vage plannen om de kas te doen verdwijnen (ik oefen alvast om "o nee, Sam, de kas is gepikt, maar ja, dat is niet nieuw hier, he" te zeggen vol actricische overtuiging)
om zodanig de armoedige toestand van mijzelve in te perken zonder te moeten gaan werken (rijm)

les van Chokri (ik pols alvast of ie met mijn racisme kan lachen)
wordt waarschijnlijk wel boeiend, maar we wachten af
vol spanning
Chokri is cool
maar liefst zonder snottebel in rechterneusgat

o
ben gisteren weer naar conditietraining geweest
viel goed mee
eigenlijk wel leuk
ondanks chakratoestanden

en nu gaat Rita vermoedelijk weer sufferig in de zetel zitten
of misschien een brood gaan kopen
of soep

ja soep is mooi, hoewel de negentiende eeuw allang voorbij is

nostalgie...