toch even een minieme bedenken, voornamelijk na het artiekeltje over emo's*
het betreffe toch wel een krasse stelling van de zwarte fluokinderen zelve: "ik ben true, maar snij mezelf niet, ik schrijf alleen maar over snijden in mezelf. het zijn alleen de posers en de fakers die in hun armen snijden om aandacht te trekken, dat zijn geen echte"
de Pita slaakte hierbij toch wel een lichte WTF
hoezo? als ik het goed begrijp is schrijven over iets (in dit geval zelfpijniging) échter dan het effectief doen?
mijn klomp breekt zodanig dat ik er stil van word.
en nog wat: de uitspraak dat als een kindje in zijn lijf snijdt, dat doet "gewoon om aandacht te trekken" doet mij wel even rillen... het feit dat alles zodanig bespreekbaar geworden is in deze kakatijd, maakt dat alles ook zo banaal geworden is... iemand die zichzelf snijdt, is maar GEWOON een aandachttrekker???
stellen wij ons dan geen vragen waaróm die persoon aandacht trekt?
en overigens, zijn eetstoornissen, anorexia etc, ook geen vormen van zelfdestructie, en zo ja: gaan we dan over zo'n anorexiapatiëntje ook maar zeggen dat die gewoon niet eet om aandacht te trekken?
kleine wtf van de pita eindigt hier, want voor je het weet, lijk ik bezorgd om het wereldleed etc.
het enige wat ik persoonlijk tegen emo's heb, is hun muziekkeuze, want die is nu eenmaal -ondanks het feit dat het ten opzichte van de gothics toch wel een vooruitgang is- KUT EN SAAI (ik haat genres)
nog veel won ton uit de sun wa
*u weet wel, die jongerencultuur/subgroep waar de grote mensen zich zoveel zorgen over maken, de laatste tijd omdat emo's toch zo gevaarlijk veel aan zelfmoord denken etc... alsof kinderen daar een emo voor moeten zijn... in mijnen tijd toen de emo's in België nog geen emo's waren, maar doodgewone gothics met een punky effectje errond, waren dat de freaks, maar eender wie kraste wel es in zijn armen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten