ontbijt met smurfen

inderdaad het is zover: ten huize Zeester-Pita@windsorcastle is nu televisie en al
wij kunnen nu ketnet-canvas en tv één kijken, wat wij eigenlijk in feite, tegen alle artistieke correctheid in, wel leuk vinden...nu weten we tenminste weer een beetje wat er gaande is in de wereld, een mens moet niet altijd op zoek gaan naar een dvd van een leuke film of serie die we willen zien, maar kan zich door de televisie lustig laten verrassen met een interessante documentaire over een onderwerp waar we zelf niet eens opgekomen waren!

(prachtig prachtig prachtig materiaal) waarvoor proficiat

doch dat de programmatie niet altijd even uitgebalanceerd en/of de moeite is (een klacht die toch weer goed is voor negentig procent van de gemiddelde menselijke gespreksstof) viel mij gisteravond op
De Zeester was namelijk de Feestelijke Stadsweide opgegaan met een en gene maten om het op een nachtelijk zuipen te zetten, wijl ik in mijn pracht besloot alleen thuis te blijven* en tv te kijken
ik dacht: een interessant avondje canvas

wel brak mijn klomp

dat was daar de ene detectivistische misdaadserie na de andere
u weet wel dat van diene mens met zijn naam die ge anders uitspreekt dan ge hem schrijft en nog van da
daarna een Zweedse politieserie (wtf? misdaad in Zweden? zoals de pannenkoekenroof? of wie heeft het Billyschroefje gezien? Amalia heeft stiekem gerookt? of heeft Kjell een gehandicapte gesteriliseerd?) afijn ja we hebben maar niet verder gekeken, want de rest van de avond beloofde nog pwarroo en daar hadden we al helemaal geen zin in
verder op één: toeristische informatie over Frankrijk is een heel schoon land, afgewisseld met beelden van strakgeklede fietsers (wij vinden sportmannen heel erg lelijk)

wij vinden dat er te weinig media-aandacht is voor volgende zaken:
niet-spirituele imkers
niet-bitcherige nonnen
smurfen met een goed scenario

want ja, een voordeel van televisie is dat het terug leuk wordt om vroeg op te staan wegens tekenfilmpjes op ketnet!
zo hebben wij vanochtend, we zijn opgestaan toen de Zeester in bed kroop (hij was nogal dronken en stonk naar hamburger en het was acht uur 's ochtends, maar was onderweg naar huis wel langs de bakker gepasseerd) pistolets met smurfen geboeft
niet dat er smurfen op ons bookes lagen (neen integendeel: het was eiersla van de colruyt met sla uit een pakske) neen wij aten onze bammen next toe de tv, wijl daar smurfen op het scherm nogal slecht acteerwerk vertoonden

wij zelf vinden smurfen eerlijk gezegd... potentieel hebben... smurfen zijn blauw, klein, kunnen door een waterkraan en al, maar ze DOEN DAAR NIETS MEE!!! dat vinden wij, deels gevoed door de parabel van de talenten die wij een tweetal uur later in de mis op EEN hoorden, diep zonde!
wijzelf zijn dan ook zeer van plan, door een geweldig scenario gabaseerd op Ubu Roi van Jarry, het smurfendom te promoten

voorts moeten wij melden dat ketnet intussen toch wel zwaar tegenvalt, qua programmatie... vroeger begon dat om zeven uur 's ochtends met fijne programs zoals onder andere het zalige De Grote Boze Wolf Show en van dat, en stopte ketnet pas om twaalf uur 's middags met een Australisch stukje Heart Break High of met Parker Lewis can't lose en zo... maar wel vier,vijf uur aan een stuk andere programs!

ik heb nu op een voormiddagje al vier keer naar 'mijn sport is top' met Pieter -de aantseller- Embrechts gekeken, vijf keer dezelfde aflevering van Beugelbekkie over hoe zij de auto van haar moeder in de prak rijdt en niet kan skiën en nog drie keer dezelfde aflevering van Lucky Luke!

dat mag niet dat kan niet

(over Planet Sketch kunnen we eigenlijk, behalve over de lelijkheid van de tekenstijl, niet klagen)

WIJ WILLEN TERUG WOLFSHOW en pleiten voor BETERE SMURFEN en nog meer toffere programma's... gierige klootzakken van ketnet

ik heb gezegd

WON TON

*we waren de avond tevoren zelf gaan zuipen in het gezelschap van eerst Germaan Twee tot zij moest gaan slapen wegens dagtrip de dag erna, daarna in het gezelschap van Zeester en Populier
(ik liep tegen dan al een aantal tripels en pinten voor, en dat voor een vrouw**) die ik meetrok naar de Soul Food (u weet dat dat mijn lievelingscafé is) waar we ontdekten dat de mevrouw van dat betreffende café heden ten dage geen ijzer meer in haar mond heeft... tot mijn teleurstelling had ze daar geen groot feestje voor gegeven...
de Soul Food in een beetje gezeverd met een paar zeveraars die daar zaten en blijkbaar Thomas en François heetten en ook dronken waren en blijkbaar, om een lang verhaal kort te maken, word ik nogal flirterig als ik gezopen heb en tegen het eind van de avond was diene François al handtastelijk aan het worden en zo verder en zo voort en nu zitten we op het punt dat ik niet meer goed dronken durf te worden zonder dat de Zeester erbij is om me van idiotieën te behoeden en zovoort...dus bleef ik gisteravond liever thuis


**ik begin het te kunnen