de dans van de reiger

en omdat wij -naar goede onredelijke gewoonte- een stuk kozen op basis van de schone titel, plots opmerkten dat daar een fragment van in de cursus stond en daardoor nog meer schrik hebben om te falen omwille van waxistische redenen, staan wij na twee weken nog steeds geen klop verder
(ja, het is niet alleen een kwestie van te laat beginnen, het is ook een kwestie van durven door te werken)
wij zijn schijtlaarzen, wij zijn bang om te falen, en dat zeggen wij niet om sympathieker over te komen*
wij zijn niet sympathiek, wij zijn een kutwijf en nog dom ook (na het bekijken van de voetnoot moet u doorhebben dat wij dikke arrogante en egocentrische zeveraars zijn, want we zitten uiteraard toch te vissen naar sympathie om ons in deze extra zware dagen erdoor te helpen

help ons

maar dus, wij twijfelen en hernemen en herbeginnen en twijfelen dan weer en maken het onszelf moeilijk en denken continu dat een gewone vraag een strikvraag is en dan twijfelen wij en geven het verkeerde antwoord op omdat we het juiste antwoord te vanzelfsprekend vinden en dan beginnen wij opnieuw en vervolgens ontdekken we dat we al weken eigenlijk niets aan het doen zijn, maar dat dat toch ontzettend veel moeite kost

in plaats van gewoon in de rapte een paperke te schrijven en een stukske te regisseren en een examentje voor te bereiden (gelijk iedere andere normale student dat lijkt te kunnen... zij het dan met moeite en/of ne snickers van de mama)

maar dus wij falen wederom en dat mag niet (wegens het feit dat dit falen een vak van vorig jaar betreft: derde zit dus, en een vierde zit schijnt niet te bestaan en bijgevolg is dit mijn laatste kans)
en wij vinden geen contextinformatie over de premiere, maar we nemen aan dat de o zo kleinburgerlijke bourgeoisie het wel heel slecht vond zeker? net zoals alles in de jaren zestig, daar moeten wij maar een paar dingen over weten met name: het was allemaal geweldig en fantastisch en de mensen vonden het toen kut behalve een paar marginalen en één intellectueel (die toen nog niet afgestudeerd was, maar sinds toen -wegens het feit dat ie toen de enige intellectueel was die dat jarenzestigstuk goed vond- de meest vooraanstaande theatermens in vlaanderen is en die wij nu niet meer mogen tegenspreken want hij is een autoriteit omdat ie vroeger o zo ruimdenkend was dat kunnen wij ons niet voorstellen etc

de onredelijkheid slaat weer toe
wij zijn moe

wij dansen geen reigers voor wij verleiden niet
en wij haten subsidiedossiersgroepjes met bijbehorende gezellige bijeenkomsten met oeroeboeroethee en gedroogde dadels etc en wensten dat wij alleen werkten, maar daar is het nu wel te laat voor...

nog veel won ton uit de sun wa



*iedereen weet dat onzekerheid en een laag zelfbeeld tegenwoordig niet meer is dan een simpel mode-accesoire, want men wete allemaal na het zien van de film she's all that dat onzekere mensen die de godtganse dag alleen maar over zichzelf en hun onzekerheden bezig zijn per definitie veel toffer zijn dan mensen die de arrogantie hebben hun bakkes daarover te houden en gewoonweg doorwerken