31 december 2014

raspberry cheesecake

Aan het einde van dit jaar, waarin wij uiteraard als mens, dier én Godt weer ontzettend gegroeid - lees: teleurgesteld- zijn, hebben wij besloten om tijdens het wachten tot de feestelijkheden deze avond weer aanvangen, de tijd op te vullen met digitaal gespui

spui

De eindejaarsperiode zijn voor ons een uitmuntend moment van melancholie...  aangezien wij niet van het intellectuele type zijn, doen wij dus niet aan reflectie, maar rumineren wij wederom alom en vragen ons hierbij af in welke mate een eenendertigste december verschilt van pakweg een zesde april en wij kunnen alleen maar concluderen dat het enige echte onderscheid erin bestaat dat op eenendertig december Germaan Twee niet jarig is.

Ruminatie as usual en stoofvlees met blauwe chimay, voorafgegaan door een gin basil smash met aperitiefkoekjes en gevolgd door een frambozenkaastaart met oreobodem

2014 nadert zijn einde. een interessant jaar moeten wij toegeven. We hebben het ingezet met een nipte ontsnapping aan de ondraaglijke banaliteit van het bestaan, gevolgd door een maand onbezoldigde werkloosheid, een periode interimuitbuiting om te eindigen in de culturele sector.

Beseffend dat wij een job uitoefenen in een sector waar mijn vele collega-lynxo's en hart boven hardvrienden van dromen. Wij weten dat wij in een knusse positie zitten vol van hummus en rode bietenpret, temidden de incestueuze gezelligheid. Wij weten dat wij bevoorrecht zijn, te kunnen leren van de vele vijftigjarige hobbykoks die daar rondlopen en over alles een -zij het niet met feiten gefundeerde, dan wel met bullshit levenservaring onderbouwde- mening hebben en hoe

Wij weten dat wij ondankbaar en ongelukkig lijken, maar dat is het niet. Wij zijn, zoals we al eerder meldden, allergisch aan congruentie en schreeuwt ons lichaam WIT als iedereen zwart zegt, willen wij thee als iedereen koffie drinkt en verdedigen wij cultuursubsidies tegen rechtse zakken, maar weigeren NVA'ers als onmensen af te schilderen in het bijzijn van onze kunstvriendjes.

Contrair noemen ze dat

wij doen dat niet expres
wij weten niet goed waarom wij dat doen, maar het moét. Elk microobje in ons lijf schreeuwt erom de keerzijde te onderzoeken, advocaat van de duivel te drinken en vooral niet zomaar in te stemmen.

wij zullen dan ook zelden een abonnement van teen of tander aanschaffen. wij zijn achterdochtig wat alles betreft.

en aangezien niet iedereen zo moeilijk doet - perfect begrijpelijk in een wereld die zodanig veel meningen en informatie door elkaar gehusseld aanbiedt, opdringt en doorgaat -  en zich het liefst bij een groep aansluit, vallen bepaalde gedragingen van de mensheid ons nogal op en ergeren wij ons rot.

Niet aan het feit dat mensen instemmen met datgene hun imago er het beste doet uitkomen, neen daar hebben wij begrip voor, dat doen wij trouwens ook geregeld
neen wij ergeren ons aan het feit dat mensen dat niet willen toegeven. geef gewoon toe dat je geen échte discussie voert, dat je je tegenstander bij voorbaat veroordeelt  en niet wil luisteren naar een tegenargument. geef dat gewoon toe dat je een banale meningmens bent, uit gemakzucht, uit angst of uit frustratie. geef het gewoon toe

wij merken op dat wij nogal opgewonden aan het typen zijn en misschien ons niet al te duidelijk uitdrukken in ons emotioneel gespui... en misschien wat vaag overkomen... dat doen wij nogaleens

wat wij willen zeggen met -instemmen met datgene je imago er het beste doet uitkomen-  is dat vele kinderen niet écht een onderbouwde mening hebben. niet écht bereid zijn een fatsoenlijk gesprek aan te gaan, maar alleen maar in slogans kunnen communiceren, slogans die vaak heel erg mooi op de kast zouden staan, maar niet echt leefbaar.
en spreek je hen aan op de onuitvoerbaarheid van hun slogans, word je afgedaan als kinds of dom of rechts
zoals al dat milieugedoe. zoveel mensen die toch o zo veel moeite doen voor het milieu en daar ook prat op gaan. "Ik doe veel voor het milieu, want het is toch zo belangrijk" en dit en dat en veel geslogan
als wij daar op reageren met "ik doe helemaal niet zoveel voor het milieu, niet dat ik het niet belangrijk vind, maar wel omdat ik het heel erg lastig vind"
verontwaardiging alom
wij zijn dus recht en dom
blijkt dat de sloganspuier wél een auto heeft, meermaals per jaar het vliegtuig opkruipt, een huisdier en meerdere kinderen heeft. in een losstaand huis woont en nog meer van die shit
om maar aan te geven dat "moeite doen" een klein beetje heel heel relatief is he gertje
spreek je hen daar op aan, dan krijg je een "ja seg"

alsof hun principes alleen maar van toepassing zijn op wat anderen zouden moeten doen
of dat de grenzen van hun principes alleen maar ophouden bij wat zij als voldoende moeite beschouwen

zoals de principiële vegetariër die preekt over het hoe en wat van de corrupte vleesindustrie en dat het fout fout fout is om vlees te eten
spreek je hen aan op hun gelatinegebaseerde snoepconsumptie en lederen schoenen
wederom "ja seg"
alsof de principes dààr wél ophouden te bestaan

of hoe middenklassers maatschappelijke debatten kapen om te banaliseren en dat niet eens doorhebben, zoals de Tomorrowlanddiscussie afgelopen zomer
tégen de verhoging van inschrijfgelden zijn, maar tegelijkertijd het argument voor gewoonweg versterken, door te doen alsof inderdaad alle studenten alleen maar een studentenjob hebben om hun entertainment te bekostigen
en dan doen alsof dat entertainment een basisbehoefte is

en bijgevolg ook de hele discussie over basisinkomen banaliseren
door de term 'basisbehoefte' te gaan inpalmen met die vettige middenklassepoten

waardoor het niet meer gaat over het sluiten van de kloof tussen arm en rijk, maar over het vervullen van linkse basisbehoeften
zoals boeken kopen die je ook in de bibliotheek kan lezen, maar ze staan zo mooi op de kast, dat is een basisbehoefte
en op reis gaan naar verre landen waar je kan diepzeeduiken en waar de mensen zo vriendelijk zijn, zodat je levenservaring op kan doen en leren dat wie in armoede leeft - lees: wie in de toeristische sector werkt- ik weet nie hoe tof is en je bijgevolg kan dwepen met andere culturen die je nauwelijks kent
dat is dus ook een basisbehoefte
en kleren kopen van dure merken, onder het mom van 'ik koop liever één goede broek dan vijf slechte"  en dit uiteraard vijfmaal per jaar
dat is ook een basisbehoefte
en geregeld naar de sauna gaan om te ontspannen na een lange werkweek,
dat is ook een basisbehoefte
en cultuur uiteraard
cultuur is ook een basisbehoefte

nog veel won ton in 2015!

Geen opmerkingen: