Sommige dagen zijn menselijker dan wenselijk en men kan niet altijd godtelijk (spreek uit: gottelek) zijn
Germaan Twee heeft honger maar we hebben geen reet in huis, behalve ketchup, maar ketchup zonder reet is meestal maar wat flauw.
Als opgeruimde dakzaken ontworpen zijn door universele ergonomisten, moezen zij vrij van peuken zijn en vol van gedaante.
Tweedagenverslag: oké, vrijdagavond seizoensopening in cc - fuck you too- dekern (u weet wel; hét jeugdhuis bij uitstek voor knacklezende vijftigplussers)
It was a voordracht to say fuck you to (niet too)
Ik mag vertellen dat ik uiteraard weer geweldig was... (ik schijn altijd extra energie te hebben als ik met mijn regels zit) en ook mijn collega-laureaten hebben met hun uiterste geweldige teksten mooi gepresteerd, ware het niet zo dat serene poetry-in-foyer altijd wel een beetje verloren dreigt te gaan.
Ook organisatiegewijs was het fucked up, zij het zo dat we pas publiekelijk konden starten rond een uur of acht (zo'n uur later dan gepland) en daarenbij moesten we inkorten, omdat per slot van rekening Manmanman begon.
MAN MAN MAN! ik heb ze gezien en ze zogen pingpongballen door een tuinslang. Twee losers die voor mijn godtelijke ogen het begrip 'kleinkunst slash cabaret' een beetje kwamen verkrachten. Ik heb bontenavonden van de scouts gezien die professioneler waren. En ik haat jeugdbewegingen...
Het klotigste was dat ik gans de zaal bij het minste enorm van bil hoorde lachen. kutbejaarden.
Iedereen die hen zelfs maar een beetje goed vindt, verdient het om eeuwig opgesloten te worden in een gevangenis in het middenoosten.
kutbejaarden.
Fijner was de dag van gisteren, waar ik de ochtend spendeerde in de Ikea (Zweedse klasse) om zowat het mooiste tapijt en het mooiste servies ter wereld kocht. Ook een kindertheesetje (hypothetische thee, u kent het wel) en hip bestek en een hippe duolamp et cuisinecetera kunnen voortaan het geluk des wereld aankondigen, daar zij nu van mij zijn.
Bovendien heb ik gisteren voor het eerst in mijn leven ELEKTRONISCH BETAALD!!! fantastisch, niet?
Mijn kot ontsmet met de Germanen, tapijt gelegd en servies uitgestald. Ik heb het coolste kot van Gent. Studeren is voortaan nutteloos, want ik ben sowieso geweldig.
Des avonds gloeilampte ik per trein -via Kortrijk- naar Menen, om daar in JH Den Overkant te gaan slammen.
Slammen is leuk.
Ook ditmaal was ik weer fantastisch, daar ik mijn groenige trouwsers uitgooide in het volle 'sjotterkas-en-nagels-in-boomstronk-slaan--jeugdhuiskeet' en mijn fantastische Lonsdale-achtige boots (niet het merk, maar qua uitzicht zien ze er redelijk fasco uit) te kijk zette voor die heerlijk verveelde boerenbuitenjeugd.
Met mijn overheerlijk lesbisch kapsel en mijn genialiteit had ik één-twee-drie de publieksprijs in mijn bezit, en dat is een verdienste, want er waren wel heel erg zware concurrenten bij.
Waar ik toch net iets menselijker zou willen worden, voor eigen gebruik en gemak, is mijn communicatieve waarden... ik kan echt niet goed converseren, en ondanks dat de pintjes in dat kot maar een euro en tien cent kostten, kostte het mij meer om ze te bestellen.
Doch, ik ben nu een standaardboekhandelboekenbon rijker en weet nu dat men tegen de Franse grens vier kussen geeft en geen drie.
(en ik vind drie kussen al zwaar te veel, maar ja: ik ben dan ook Godt)
Nog veel Won Ton uit de Sun Wa!
1 opmerking:
Als U de fransen wil terugpakken, moet u ze feliciteren met de (gebeurtenis) van iemand anders. De fransen die ik ken worden daar pislink van! Maar goed, ik ken alleen franse zuurpruimen.
Een reactie posten