11 november 2005

M'as-tu-vu?

Metter laatste tijd doolt de Pita weer meer.
Neen, dat is gelogen. Ik dool niet minder of meer dan vroeger, dolen was altijd al mijn hobby...
Maar het dolen valt me zelf meer op, tegenwoordig.
Hoe dat komt, dat weet ik niet. Ik ben geen 'Jongeren Lagerhuis' weetjewel

Ben woensdag naar de Sphinks-cinema gegaan, om daar Dracula (van Tod Browning met de geweldige Bela Lugosi) te bezichtigen... heerlijke dertigershorror... Ja

Om daar na die film in het cinemaïsch café onthaald te worden met een immens besef: ik heb maandag iemand laten zitten! Ik ging normaliter maandag de vijfurenvoorstelling van Bin-Jip bekijken met een meneer die ik op Powizietweeduizendenvijf had ontmoet.
Mocht die meneer dit lezen; ik was het deels vergeten omdat ik maandag geplaagd werd door een schizofreen spijsverteringsstelsel en bijgevolg de dag in Antwerpen doorbracht.

Telefoneren naar onbekende nummers is nu eenmaal niet echt praktisch en hoewel ik Godt ben, is telepathie me onbekend.

Nu, vertel ik rans voortvluchtig over dat ikkygevoel in dat café, waar ik -om mijn arrogantie nog wat verder te drijven- mijn "M'as-tu-vu?"-blik aan het oefenen was... Die blik lijkt doorgaans enorm goed samen te gaan met alleen op café zitten en ronddolen des straats.
De blik lukt me de laatste tijd veel minder goed...
in dat cinemaïsch etablissement kwam ik eigenlijk niet verder qua blik dan een dwaze kijk tussen "J' attend quelqu'un" en "Ou-sont les toilettes?"
Het feit dat deze zinnen zich in het Frans manifesteren is toch al wel een kleine stap (voor de mensheid) verder, doch "M'as-tu-vu" zou er harder in moeten zitten.

Laat ik het dolen niet verder aan mijn hart laten komen... ik ben -Naar uitspraak van Meester Kluppels de Geweldige- geen dun uitgesmeerd persoon, waarbij dolen een mooie activiteit is (en als ik mensen in hun ogen kijk, pik ik meestal nog wel een lelijke Indiër of dergelijke mensen met wanhoopszucht, op... Als je me met een Bollywoodster vergelijkt, ben ik inderdaad waanzinnig seksie.
Lang leve Indië!
Dan nog wat omtrent mijn lack of Vriendenschip: er is iets met me aan de hand, dat me belet bevriend te geraken met mensen die kunstwetenschappen studeren en uitspraken doen als "naar een museum gaan? Da's keisaai!!!"
Ach... ik ben waarschijnlijk echt enorm asociaal...
En dolen is in feite erg leuk. Ik doe het al jaren...

Nog veel Won Ton uit de Sun Wa' ist motherfucker?

Geen opmerkingen: