Ton Won een ton

O waarheen lopen we nog als we niet weten wie Helmut Gaus weer was?
hoe zingt de dag zo schoon over Watergate, ik amper weet
de fruise fallus
in een mandje
grote lasten
kleine kantjes
ik niets nie wety
en een hekel heb aan mijn fucking losermiddelbare school en klasgenoten die me veel te lang in de illusie lieten dat ik machtig intelligent was
MAar neen, het was slecht een kwestie van dode huid en lage normen en spekken vol met mediocriteit
dat maakt een godt tot godt, uiteraard
datkweelt uit rode vodden waar
dat systematiseert de maandagen waarop er nog zoveel gefactureerd moet
en niets met blind date vergeleken wordt
want ik zal meedoen aan het rad van fortuin
bruutruuster
en daar win ik nog een frigo (geruisloos, i presume)
en/of een fijnzinnig bedrag
dat ik dan mooi uitgeven mag
of verschijningen op en winnen de telle vize
maar thuis hebben wij nog geen prisen
Dogmatown is groot en leeg

heer verwijs
ik blijf geen waterman
ik leef
volgens de
wetten
van de kinderkapper
waarlijk

maar des nachts wreken de woorden zich
herhalen zich de feiten
dan schrijven we voor twee
en slapen voor de helft, niet meer
ja
de driekattendialoog evolueert
de ranse evolutie zal triester zijn dan ooit
nu
nog
w.a.c.h.t.e.n.
op Flatgebouw en diens acteerprestaties en vanbuitenleerprestaties
en wij zullen
aarsen schoppen
tot in het oneindige

maar dat heeft enkel een kiezelsteen gezegd:
nog veel won ton uit de sun wa