Fibromyalgie

Om maar te melden, lieve kinderen, dat Tatyana Dons weer in town is...
sedert enkele dagen "blogeert" ze opnieuw vanuit het verre Guyana.
u wist uiteraard al dat zij daar verblijft voor een experimentele behandeling van haar fibromyalgie (FM)
het stoppen van haar schrijven moet meer iets met moedeloosheid te maken hebben

ik herinner mij nog wel en wee hoe zij op vorige poeziesites afgekraakt werd door onmonden en volneukers
want ja, het klopt mooi dat haar spelling en woordenschat niet altijd niet te wensen overlaat...
nu ook op http://Tatyana_Dons.verhalensite.com/ plaatst zij haar diepe zielenroerselen...
kun je echt zeggen dat iemand die haar hart uitstort in de vorm van een gedicht, slecht poezie schrijft?
kun je dat zeggen?

want Tatyana kijkt in zichzelf, vanuit -en dat schijnt typisch te zijn voor mensen met FM- een soort van 'derde persoon'
zij ziet zichzelf niet zoals anderen haar zien
komt wel vaker voor bij pubers, ik weet het, ik ben er zelf een, maar bij fm-patiënten is dit kennelijk veel sterker nog. dat is dan toch best een mooi gegeven voor het schrijven van powizie?
ok, technisch gezien is haar werk niet alles...
dat is waar, dat is waar...

mensen zijn creatieve dieren, dat weet ik, dat geloof ik. Poezie schrijven is daar maar een voorbeeld van en ik weet niet meer goed wat 'kunst' dan zogezegd zou zijn..
kunst is een beetje kotsen; iedereen kotst wel eens, maar niet iedereen heeft hetzelfde gegeten...
ok, dat is crap, maar whatever
ach...

ik zever met liefde, niet met rede, ik wéét het. ik geloof namelijk in het bestaan van poëzie, maar zelf schrijf ik niet om poëzie te maken. ik maak schrijvend, maar géén poëzie. het zou kunnen dat het poëzie is, maar ik zever met liefde, niet met rede.

poëzie ís gewoon, je maakt het niet.

Tatyana is geen parodie of wat. Tatyana is een ode. Ok, ze neigt wat naar persiflage, maar ze blijft een ode aan de crappy poëzie. Tatyana Dons is eerlijk en beleeft.

Tatyana Dons is een parode. U mag lachen. Maar is niet verplicht.Want Pita walgt van de overbereidheid tot lachen. Tatyana is fantastisch.

de dag dat Tatyana helemaal op haar eigen benen zal staan, heeft al lang plaatsgevonden. Tatyana bestaat.
Tatyana Schrijft en zij is zo mooi wanneer zij huilt.
Ze schrijft crappy unhappy.
maar ze schrijft.

LANG LEVE TATYANA DONS!