Gisteren treinde ik gunstiggezind van Dogmatown naar Gentwerpen
dat was wel leuk, want ik was op weg naar een Powetterieslam en op de trein zelf was ik nog wat andere poezie aan het lezen en ik babelde met een totaal onbekende op de trein over cuties en kuikentjes
plotsklaps voelde ik dat ik pippi moest gaan doen en ik zei tegen de onbekende meneer dat ik pippi ging doen en of hij op mijn spullen wou letten
ik ging pippi doen in het toilet.
het is een hele vuile pippibar
met schmutz aan de randen en al
plots had ik gedaan met pippi
plots ging ik terug naar mijn plaatsje in mijn koeppee
plots zag ik dat de onbekende verdwenen is
(want de trein was immers al poos geleden voorbij een stasjon gestopt)
jammer dacht ik die totaal onbekende leek me wel leuk om nog een heuse filosofische conversatie mee te bespoedigen!!!
ach, zo gaat dat.
plots zag ik dat mijn i-pod gepikt is.
dat was wel heel erg erg.
mijn zelfstandig gepubliceerde dichtbundels heeft de smeerlap hier laten liggen...
dus blijkbaar was hij toch niet zo in mijn dichteressenschab geïnteresseerd!
waar gaat deze verzuurde maatschappij; toch naartoe!?
ik schrijf er maar een gedichteke over, want ik ben toch een dichteres?
Voor Joe
langzamerhand verdwijn ik
in mijzelf
op de trein
in het station
wohoho
ik verdenk iedereen!
want ik ben achter
dochtig en zo
gaan de dagen
voorbij
arme wij!!!
Kusjes,
Tatyana
PS: Leve polemiek, leve Godt, leve cyberpolemiek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten