Nederland-Argentinië

Thuiskomsten blijven altijd teleurstellend in Dogmatown
ja, dat zijn ze.
Dogmatown is geen fijne plek om thuis te komen:
excrementele stoepen en lawaaierige cruylties
voordeur open,
post ligt -als gewoonlijk- op de kast
mailbox bomvol
Het Meneerke: "en was het leuk?"
Ik: "wel, ...ik...heb..."
Het Meneerke:"Jaja, ik heb een gezelschapsspelletje gekocht, Komponistenmemo (Duitse makelij) hoe speelt ge dat nu weer? ik heb vandaag al tekeningen gemaakt en piano gespeeld, klarinet en straks ga ik naar Het Kruidvat en daarna nog tekeningen maken, zeg hebt gij al gegeten?"
ik: "Wel, daarnet in het..."
Het Meneerke: "ja, misschien ga ik nog wel naar TSTADT en daar gaan zien maar eerst nog een beetje piano spelen, ons moeder heeft stoofvlees meegegeven hebt gij al eten voor vanavond?"
ik: " ik zal sebiet naar de..."
Het Meneerke:"ja, dat is goed, stoofvlees, van de week had ons moeder naar de markt geweest en had macarones meegebracht voor mij en ons Marja, lekker. amai, ik ga sebiet is naar Merksem denk ik, moet gij nog iets hebben uit Merksem? ik ga een orgel kopen, wie wilt er nu nog een orgel, ik ga geen orgel kopen"

Rita neemt zich voor verder niet meer te proberen te informeren over de fijne week die zij beleefde
(we zijn niet verloren van nen Nollander)
met fijne mensen, veel en gratis eten, net iets teveel poezie naar mijn goesting (wordt zeer zeer vermoeiend op den duur)
een Rotterdam dat gelukkig niet overdreven oranje was
mijn voorspelling van DE MATCH was gewoon uitgekomen: nul nul
goede imitatie van Björk
en disabled poetry

een uiterst geile Luciole uit Frankrijk
maar ook mijn geliefde aan mijn zijde

o
wat was het leuk.
meer niet

meer hoeven we niet te zeggen, dus is het maar goed dat Rita niet veel praat
en zeker niet tegen Het Meneerke,
die weet dat het leuk was geweest

dus meer valt niet te zeggen,
behalve:
nog veel Won Ton uit de Sun Wa