garnaalbobtail

oké. Vandaag korte stop gemaakt te Dogmatown, ugly as ever.
vertrekkende vanuit de groene Gent-kelder met massief opgevulde rugzak en extra weekendtas, dezen beiden vol met toneelkleren (u kent dat wel) en versleten schoeisel, oud ondergoed en aanverwante kutshit die ik niet echt meer draag, wegens de feiten dat zij te kapot zijn om over te bekakstoveren, evenals nogal wat aan de te grote kant geworden zijn

u moet weten dat de Pita de laatste maanden nogal wat uitgedund is geraakt en dat menig kledingstuk van haar nu zo graatvolslanke lijf afglijdt
weg ermee dus, maar wij hebben geen zin om de soms nogal genante spullen naar de kringloopshit te brengen, u snapt: sommige afgegleden goederen wil u geen tweede keer meer tegenkomen en al zeker niet om het lijf van een overweight kringloophippie.
weg ermee dus, naar Dogmatown, alwaar elke straathoek vrolijk pronkt met z'n oude-kleren-containers. mocht ene Dogmaat het lef hebben mijn toneelkleren te dragen, moet ik er alleszins niet op kijken.

de trein op dus, met zo'n kleine twintig kilo textiel. dat verliep nog vlotjes, gezien de trein te Dampoortstationatie vertrok rond een uur of veertien... op een donderdag is dat nu niet bepaald het moment voor oververtegenwoordiging van treinreizigers
een man met een roze hemd, nmbs-muts en badge vermeldend: b-stage; wees mij erop dat de airco in de andere wagons wél werkte.... ik meende nu niet bepaald er overbezweet uit te zien, maar bleef desondanks beleefd met een knikje en neendankje

in NAntwerpen aangekomen, merkend dat de trein richting Roosendaal reeds gepasseerd was en mij nog een vijftig minuten zou laten wachten, besloot Godt om een busje te wagen.
de bus (De Lijn) op met twintig kilo textiel, ditmaal rond een uur of zestien te Rooseveltplaats, is niet wat men altijd plijsierig zou kunnen noemen.
de chauffeur die mij en mijn bagage een verwijtende blik toewierp, deed mij maar één repliek doen bedenken:
www.watisuwexcuus.be
en ik kan maar geen fatsoenlijk opwegend excuus bedenken voor het nog steeds niet in staat zijn auto te rijden

anyhoe, Dogmatown was lelijk, de bakker keurig heringericht (dan hebben we het over de bakkerszaak, de winkol dus) en Het Meneerke was spoorloos
weldra ben ik huizig in een Villa Zeester Pita en zullen geen overbodige twintig kilo's textiel het geluk nog in de weg staan

nog een beetje examineren en veel Won Ton uit de Sun Wa