gisteravond een interessante ervaring gehad in de befaamde, veelbesproken boogschuttersociëteit: uitermate boeiend... wij kijken er alvast naar uit om te flirten met bejaarden, wij denken wel dat we dat kunnen
helaas vannacht wakker geworden met een M. Graine in mijn bed, wat toch wel weer lang geleden en bijgevolg onverwachts was
intussen allemaal gepasseerd en geweldig en zovoort, maar daarmee kennen wij onze Hekabiaanse Trojaanse Vrouwentekst nog niet
dan toch nog een enkel lichtpuntje: iemand is zo geweldig geweest om de volledige Spice World-film op youtube te zetten... ik kijk er naar uit om die te bekijken, en misschien is dat zelfs vandaag (en ja wij zullen de Zeester dwingen mee te kijken) afhankelijk van de weersomstandigheden in het gouden hoofd en/of we onze tekst er alsnog ingeramd zullen krijgen
Wat het Oinkbeest betreft, vrezen we het ergste: wanneer we thuis doen alsof we oefenen, klinkt het eigenlijk best goed en grappig en ironisch en whatever, maar het is dood, voordrachtachtig en flauw en saai wanneer wij daar voor Frank* staan
wij vrezen dus het ergste voor het examen (volgende week woensdag, een dag voor de Guido-premiere)
nog steeds geen wervende tekst voor Guido geschreven, bijgevolg nog steeds geen flyer, bijgevolg nog steeds geen belachelijk belangrijke mensen kunnen uitnodigen...
Ook nog steeds geen telefoontje met Het Meneerke gepleegd, en dat wordt tijd, gezien het tijd wordt...
afijn ja
ge weet we
alles komt goe, ook al weet ge soms niet goe hoe
(en ja ik ken mijn grenze soems oek niee)
wontonsunwa
*deze mens heet effectief Frank, ik heb nog geen bijnaam voor hem kunnen bedenken, wat misschien weleens zou kunnen duiden op het feit dat ik misschien wat weinig in zijn les ben geweest, alhoewel wij dat zouden moeten relativeren wanneer wij onze aanwezigheden vergelijken met sommige andere klasgenootjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten