hell yeah

ok
dus
het schooljaar is dan misschien nog niet begonnen, de leessessies ter voorbereiding van de speelsessies van het project 'een Griekse tragedie' al wel... dit alles onder leiding van de Roste Brau-Frau
we moeten toegeven dat we, naast het feit dat de masterclass vorig schooljaar ons ontzettend was bevallen, voornamelijk voor de Roste Brau-Frau kozen uit cv-achtige overwegingen: het staat toch wel... hip
dat cv is trouwens nog altijd niet gemaakt, we hadden gedacht: wij moeten in september vooraleer we het schoollopen hernemen, eens een cv opstellen, zodat wij eens wat kunnen inzenden naar een bureau of twee... maar uiteindelijk heeft onze basiskaraktereigenschap (luiheid/sociale angst) het toch weer overwonnen en is ons cv voorlopig nog niet opgesteld,
whatever, wij studeren nog, wij behoren nog niet tot de werkende klasse
whatever

dus lezen bij Frau Brau, in haren uitermate overweldigende woonst*, letterlijk stinkend chic, was weereens wat

Ze hebben een hond! fuck. en wat weer zo typisch is aan eigenaars van een hond is dat als ze merken dat je niet als een kwijlende gek het beest gaat omarmen, ze er van uitgaan dat je een hondenfobie heb, die met vier woorden uit hun mond plotseling genezen zal: "Hij doet niks hoor!"
Wat bedoelen hondeneigenaars eigenlijk met 'hij doet niks?' Een hond doet vanalles! Honden springen en kwijlen en besnuffelen en laten sporen achter en stinken en zijn onwaarschijnlijk irritant! Honden zijn kut! ik ben niet bang voor honden, ik haat ze gewoon. waarom kunnen hondeneigenaars niet begrijpen dat ze totaal het verkeerde huisdier gekozen hebben?
en waarom moet ik mijzelf voor mijn hondenhaat een slecht mens noemen? Veel mensen haten ratten... en technisch gesproken heb je van een rat minder last dan van een hond... dus ik nie begrijp nie, ik ben kutwijf die nie van hond hou nie

dit gezegd zijnde, ik hou me er niet mee bezig, ik ben gewoon blij dat mijn projectgenoten en Frau Brau genoeg affectie aan de labrador van dienst te schenken hebben, zodat dat kutbeest mij met rust laat en ik niet vol haar hang (labrador vloekt ontzettend met zwarte kleren)

soit; het worden dus discussies! rondetafelgesprekken! en uiteraard weet iedereen hoe wij over praten denken: het is kut! wij spelen, wij zeggen niet veel, wij hebben daar geen zin in
hoewel het best interessant is om weten dat wij in een gezelschap van zes de enige echt overtuigde atheist waren die niet graag over "energie" en "iets" discussieren... wij voelen een licht gevoel van: alarm!
maar wij vrezen niet, het gezelschap straalde allerminst de voor spirituele mensen o zo typische "ge zult nog wel leren"-shithouding uit, dus dat valt dus enorm goed mee!

wat dan weer wel shit is; blijkbaar zijn we dus toch, zoals kinderen ons vroeger al zo graag vertelden, uitermate tegendraads... en dat is kak... alles wat wij leuk vinden in de tekst** vindt de rest van het gezelschap voer voor de bin en vice versa... niet leuk, wegens het feit dat wij geen zin hebben in discussies: nooit gehad, wij zijn waarschijnlijk dan ook een shitty actrice, maar dat kan ons gestolen worden: wij wachten op de dag dat wij win for life winnen en gered worden van werken

daarover gesproken: Na Monkey Dust op Canvas; Boondocks wordt uitgezonden op Jim Tv, lang leve Jim! Wij zijn geweldig
wij hebben nu, denk ik, alles wel vermeld dat te vermelden was, behalve dan dat Jan de Cock en diens werk oersaai(en bovendien triestig plagiatisch) is en Leon Vrancken best leuke dingetjes maakt... wij zullen nooit een aangename gesprekspartner worden en toch zijn wij geweldig.

wij willen win for life

nog veel won ton uit de sun wa

*dit toch al weer ons vermoeden bevestigend dat in de sociale/culturele of socioculturele sectoren weleens wat onder het tapijt terechtkomt... dumdidumdidum
**de tekst is trouwens Antigone van Sofokles, in een vertaling van Boonen, gemixt met wat Koolschijn