Kreftwerk

heden heb ik, zoals gebruikelijk, niets te melden
dit is te wijten aan mijn goede voornemen om "minder negatief" te doen en dan tot de vaststelling kom dat ik dan helemaal niets te vertellen heb
wij leven om te kreften

dus vandaag dan maar een half kreftje

project "een griekse tragedie" is zwaar tegengevallen; twee-drie maanden waarin er eigenlijk niets gebeurd is en wij alweer dat typische dramagentgevoel van tijdverspilling hebben moeten ervaren... het idee dat wie niet graag repeteert nog het meest productief is
afijn ja, weeral van die situaties waarin je twee maand aan het repeteren bent en dan iemand plots een dramaturgische vraag stelt waarvan wij verondersteld hadden dat die twee maanden geleden al beantwoord en bediscussieerd was (in september bij de Roste Frau Brau thuis hebben we toch wel net iets meer gedaan dan alleen maar d'r hond aaien of niet?) enzovoort

of mensen die er maar niet in slagen om zo'n onvoorstelbare prachtige teksten (hoewel Johan Boone niet mijn lievelingsvertaler is, maar toch) enigszins deftig uit hun strot te krijgen, ondanks zeer intense en uitstekende acteerbegeleiding van de Roste Frau-Brau en van dattum

ikzelf kreeg, vermoedelijk wegens te streng voorkomen (lees: overgewicht), een nogal weinig tekstige rol en heb toch wel twee-drie maanden met mijn duimen moeten draaien, omdat naar mijn suggesties misschien wel even geluisterd werd, maar niet heus (want wij kunnen niet, zoals een Nederlander of een normaal acteur, onszelf met bergen woorden eruit lullen)

afijn ja frustratie alom

enfin ja, ons voornemen om niet te negatief te doen is dus alweer mizluct, waarbij wij ons verplicht voelen om te melden dat dat aan onszelf ligt en het project ook niet helemaal kak was hoor: De Roste Frau Brau is een zeer aangenaam (hoewel soms iets te veel uit haar nek kletsend) mevrouwtje met vaak zeer nuttige acteertips (hoewel soms toch ook weer een beetje opendeurig van aard) en haar crapuleuze gevoel voor scenografie/regie wijt ik dan ook niet aan haar persoon, maar aan haar echtgenoot. maar we gingen niet persoonlijk doen... maar we doen het toch

voorts voelden wij ons de voorbije maanden toch weer lichtelijk alienesk en bijgevolg eenzaam en onze frustratieliedjes (autobus-ikwandeldoorgelei) hebben uiteraard weer welig door de gangen van de Bijloke geklonken

tevens melden wij: dat ik heden in het bezit ben van een fluoroze spandex legging* ter bevordering van het spelen der Mega Dikke Cindy; wij zullen spoedig beginnen aan de videoclip: "seks, drugs en cameltoe"

Suckri Ben Shita heeft, zoals door ons voorspeld, mega super schaamlijk** hard gefaald in 'De slimste mens ter wereld'

de nieuwe juryformat werkt trouwens echt niet. het is te jolig.

we zijn beu gaan family guy kijken

met groeten van Kreftina Agiteta
WON TON

*waarvoor dank aan de Penis die me dit cadeau deed
**inderdaad, wij hebben 'Aanrijding in Moskou' reeds gezien en waren tevreden, tegen alle Vlaamsefilm-verwachtingen in.