27 januari 2014

Supercool

Dus. Een Godt blogt een paar jaar niet, en plots is heel zijn vertrouwde interface naar de Jos* 
Goed.
Wat hebbeen wij de voorbije jaren alweder uitgespookt?
Wij hebben gewerkt. En niet gewerkt zoals een kunstenaar werkt** maar écht werken. Wij hebben, zoals we het graag noemen, LEVENSERVARING opgedaan, want daar had onze contraire geest nood aan na jaren sociaal-cultureel vacuüm.

Wij hadden, zoals we het graag noemen, SCHIJTEGENOEG van al die cultuur en die kunst en al dat andere links gewauwel. Wij vonden dat hele culturele wereldje hypocriet. wij vonden dat wie zich poneerde als open van geest, ook open moest staan voor domme rechtse dingen, die ook in acht nemen en er echt over nadenken en niet gewoon bij voorbaat afkeuren.
En dan vervallen in salonsocialistische platitudes of DEO-liberaal getwijfel.

---Ik vind dat in vier jaar tijd de spellingcontrole ook uiterst streng geworden is. Ik heb nog nooit zoveel rood gezien in mijn blog-backend. Wat is er misspeld aan "getwijfel" ?----

Soit Dus, in een poging zelf niet hypocriet*** te zijn, besloot ik een duik te plonzen in, wat wij graag noemen, het echte leven, en pogen mijn verwende kunstzinnigheden en onrealistische ambities aan de kant te schuiven om plaats te maken voor volwassenheid.
En kan ik u vertellen dat het echte leven echt stinkt. En volwassenheid ook, trouwens.
Met een diploma in de dramatiek kan een mens immers niet veel aanvangen, een Godt trouwens ook niet.
Wij beseffen dat wij met onze "ikwilniehypocrietdoen"-bullshit en andere contrarie en branie en zelfverwijt en anderemensverwijt dikwijls in onze eigen voeten schieten.
Men geraakt niet door audities als men tegen de regisseur zegt dat "de vertaling shit is".

Dus waren wij genoodzaakt, in onze paniekerige poging tot financiële stabiliteit en volwassen verantwoordelijkheid, om IN EEN WINKEL te gaan werken. Wij kunnen u vertellen, lieve kinderen, dat dat geen klein bier is. Wij hebben dat anderhalf jaar volgehouden en wij zeggen dan ook radicaal NEEN tegen in winkel werken. Wij hebben dingen gezien, lieve kinderen, die traumatiserend zijn en waarover wij later nog zullen ranten op dit geblogeer. Wij hebben dan ook het volste, volste volste begrip en de meest absolute symspathie aan elkeen die zijn brood verdient in een superette, een kledingzaak, een broodjeszaak, een fastfoodketen, ... (echter geen personeel van koffiebars, want behalve in De Viggo's en De Dikke Katt zie ik in koffiebars eigenlijk zelden mensen werken... ik zie er meestal het verschil niet tussen personeel of klant, ik bedoel; vanuit de koffiebar werkende kunstenaar...hetzelfde geldt trouwens voor de Korsakov, wat technisch gesproken een koffiebar zonder koffie is)

Nu, na al dat gewerk in de retailsector, hebben wij een opleiding gevolgd. Uit paniek, want ons plan om volwassen te worden dreigde een dead end fiasco te worden. Dus cursisteerden wij ons met spoed in de accountancy assistant-sector**** en hebben daarna een halfjaar geaccountancyassisteerd. Om tot de conclusie te komen: Wij willen helemaal niet volwassen worden.

En én én wij zijn tot het besef gekomen
met al ons geroep en getier en gedoe
Dat wij al die jaren in ons sociaal cultureel vacuüm
SOCIAAL VERWEND zijn!
ja, ja, ja
wij gingen er, na ons afstuderen, zomaar eventjes vanuit dat IEDEREEN hoogopgeleid, interessant, grappig, discussiërend, vriendelijk, leuk, mooi, intelligent, aantrekkelijk of enigszins de moeite waard was.
De de de de desillusie was dan ook hilariteit alom toen wij stootten op ofwel onopgeleide agressievelingen, onaantrekkelijke debielen, ruziemakende babyboomers, of oninteressante nieuwjaarsetentjes

Wij vinden boekhouden plezant, ja.
Ok, maar wij vinden boekhouders niet plezant. neen.
Ok En bedrijfsrevisors al helemaal niet.
Ok En accountants ook niet.
Ok wij schieten nu misschien ook in onze eigen voeten, denkt u vanuit uw koffiebar,
maar dan snapt u niet dat accountants geen tijd***** hebben om debiele blogs te lezen, dus ik kwets hier niemand mee, begrijpt u!
Punt en dat is alles wat ik nu kwijt wou. 


Nog veel Won Ton uit de Sun Wah!

*Niet verwant aan "het menerken" hoewel die soms ook wel wat naar De Jos lijkt te zijn....

**In een koffiebar zitten en belangrijke projecten bespreken met andere werklozen en De Standaard lezen en dingen intikken op een Macbook is REUZE INTERESSANT en zo en hoogstwaarschijnlijk ik weet nie hoe noodzakelijk voor de maatschappij en wie ook maar enigszins durft te impliceren dat dat niet echt werken is, is ongetwijfeld een bekrompen idioot. Zonder nuance. bekrompen. Ik wéét het.

***Ik ben ooit vegetariër geworden omdat ik het hypocriet vond van mezelf alleen niet-schattige dieren te kunnen eten. In vierkante onherkenbare vorm. Intussen vergeef ik het mezelf omdat ik niet langer speciaal wil zijn. Iedereen eet alleen onherkenbaar vierkant vlees. Waarom moet ik daar raar over doen?

**** In opleidingen voor werklozen maakt een mens ook veel mee, maar daarover later meer, ik begin door te hebben dat dit blog, vier jaar inhalend, héél lang aan het worden is, ik weet het, ik ben nu eenmaal geen Twitteraar.

*****Accountants werken gemiddeld honderd uur per week en vinden het leuk om te patsen met hun gebrek aan slaap en doen wedstrijdjes aangaande er wie er het minste hobby's heeft.

Geen opmerkingen: